Natuurlijk is de vraag: vanwaar al die activiteit, en dat nog tegelijkertijd? En dan zingt iedereen in koor: “Het is verkiezingstijd”! Iedereen weet dan meteen wat de komende weken te wachten staat: wegen en rotondes die achtereenvolgens met de nodige tamtam worden geopend; gebouwen die worden ingewijd, ook al zijn ze nog niet helemaal klaar; de eerste steen voor nieuwe projecten die de nodige welvaart voor de bevolking met zich mee moeten brengen; een plotselinge verhoging van het minimumloon en wat al niet meer. Zoals gebruikelijk wordt ook de mogelijke exploratie van olie en gas van stal gehaald. Volgens een zorgvuldig uitgewerkt draaiboek wordt alles zodanig gepland dat de laatste 3 weken voor de verkiezingen elke dag een nieuw wapenfeit kan worden gepresenteerd. Succes verzekerd!
Natuurlijk zijn er ook andere vragen: waar komt al het geld vandaan om deze investeringen te betalen? Waren al deze zaken vooraf begroot en ingepland? Maakt dit alles deel uit van de campagne om te laten zien dat er als regering echt gewerkt wordt? Want als er inderdaad geld is, waarom is er dan afgelopen week een brief van de Minister van Financiën (MinFin) uitgegaan naar alle hoofden van dienst dat het aangaan van nieuwe verplichtingen ten laste van de kostenpost Goederen en Diensten’ per 31 augustus wordt stopgezet? Dat wil namelijk zeggen dat de laatste 4 maanden van het jaar geen enkele dienst (met uitzondering van Onderwijs) nog aankopen kan doen om goed te kunnen functioneren. Dat betekent ook dat er geen geld meer is of dat het laatste geld ‘anders’ besteed wordt, namelijk bijvoorbeeld ten behoeve van de verkiezingen. En als dit inderdaad deel uitmaakt van de verkiezingscampagne van de regeringspartij, maakt zij dan niet feitelijk misbruik van gemeenschapsgeld om indruk te maken op het kiezersvolk? En wat betekent het eigenlijk als dat soort uitgaven niet vooraf zijn begroot?
Anderzijds betekent dit voor (een deel van) de bevolking dat er eindelijk een eind komt aan het zandhappen en het lange wachten voor vergunningen of andere voordeeltjes. Veel kan nu ‘geregeld’ worden. De enige tegenslag is dat er in dezelfde brief van de MinFin wordt gesteld dat dezelfde beperkingen ook gelden voor de benoeming van nieuw personeel. Ongetwijfeld zal ‘de politiek’ in het kader van de verkiezingen ook daarvoor de nodige creatieve oplossingen bedenken. Zij heeft daartoe al een voorzetje gegeven: mensen die reeds enige tijd op contractbasis werken mogen in vaste dienst benoemd worden.
Maar…er is meer: ineens ontdekken mensen dat zij begaan zijn met de toekomst van Aruba. Daar zitten niet alleen idealisten bij, maar ook mensen die in de gaten hebben dat ‘de politiek’ hen meer te bieden heeft dan een saai baantje en modaal inkomen bij de overheid. En daar zitten weer personen tussen die zeker kunnen zijn van de stemmen van hun collega’s, die hen maar al te graag weg willen stemmen wegens hun niet-functioneren binnen het departement. Daarbij vergeten zij dat zij in een positie met meer verantwoordelijkheid grotere schade aan kunnen richten.
Plotsklaps wordt er door politieke partijen ook meer gestructureerd gedacht en gesproken over de problemen van ons land en mogelijke oplossingen daarvoor. Maar ook buiten ‘de politiek’ praten burgers meer over de politiek. De verkiezingstijd is dan ook een boeiende periode. Het is alleen jammer dat dit circus maar eens in de 4 jaar plaatsvindt…