In maart j.l. deden de Landsrecherche, de RST en het Korps Politie Aruba een inval bij onder meer de minister van Arbeid en Sociale Zaken. Dit gebeurde op grond van de verdenking dat de minister samen met medewerkers giften, beloften en/of diensten had aangenomen wegens door hem verstrekte ontheffingen van de arbeidsmarkttoets. De maanden daarop hoorde men, behoudens enige aanhoudingen, vrij weinig over de voortgang van het onderzoek. Dit leidde er mogelijk toe dat de (geschorste) minister in kwestie blijkbaar al concludeerde dat het gevaar voor hem geweken was. Hij verscheen op een campagnebijeenkomst van een collega-minister, stelde zich (tevergeefs) weer voor als kandidaat op de verkiezingslijst, schoof daarop een naast familielid naar voren en gaf uiteindelijk een stemadvies voor dezelfde collega-minister. Tot hij begin deze week op grond van de verdenking van ‘ambtelijke corruptie’ werd opgepakt en in verzekerde bewaring werd gesteld. Gezien de omvang van het onderzoek (meer dan 2000 dossiers) en het vertakte netwerk dat hierbij was opgezet moet niet uitgesloten worden geacht dat meer overheidsdiensten en/of collega’s hierbij betrokken waren. Dit zou kunnen wijzen op een georganiseerd netwerk binnen en gebruikmakend van de overheidsorganisatie. In dat geval is er dan wel sprake van een veel ernstiger misdrijf.

Maar dit was niet het enige geval dat de nodige aandacht opeiste. De plotselinge recente verhoging van het minimumloon leidde niet alleen tot protesten van de ATIA en de KvK, die beweerden in deze kwestie niet gehoord te zijn. Ook de SER moest via de media vernemen dat het minimumloon met terugwerkende kracht was verhoogd. Ernstiger was haar bewering dat het proces voor de verhoging van het minimumloon niet volgens de wet was verlopen. De betrokken minister had gebruik gemaakt van een (negatief!) advies uit 2016 en dit op het huidig landsbesluit toegepast. Dit is niet conform de wet en dus onrechtmatig. De vraag is nu of de handtekening van de Gouverneur deze wet dan toch legitimeert. Bijna gelijktijdig kwam aan het licht dat de Minister van Financiën het besluit had genomen om het dienstverband van contractanten die al enige jaren in dienst waren om te zetten in een vast dienstverband. De 2 vakministers hadden echter nog meer pijlen op hun boog.

De vakminister van economische zaken stelde tijdens het laatste verkiezingsdebat van de KvK dat de economie het prima doet. Dat is in tegenspraak met de door cijfers gestaafde opvatting van de CBA dat de Arubaanse economie slechts heel matig presteert. Volgens de vakminister van financiën komt Aruba zelfstandig uit het slop. Ons Land kan haar eigen financiële boontjes doppen door vanaf volgend jaar haar ‘Begrotingskamer’ in te stellen. Daarbij ziet hij over het hoofd dat hij er dit jaar weer niet in slaagt de begroting bijtijds in te dienen en dat moet worden afgewacht of het realiteitsgehalte van deze begroting die van de vorige overtreft. Voor de Arubaanse politiek brengt een ‘eigen’ (dus niet-onafhankelijke!) Begrotingskamer wel als voordeel met zich mee dat het bestuur zich weer zoals vanouds niets hoeft aan te trekken van de ‘adviezen’. Zij kan daardoor ongestoord doorgaan het land verder naar de verdoemenis te helpen. Hopelijk geeft de 2e kwartaalrapportage die de CAft binnenkort uitbrengt, meer klaarheid over de werkelijke financiële situatie van Aruba. Intussen wordt het steeds moeilijker voor de MinFin de eindjes aan elkaar te knopen, zeker in het licht van deze verkiezingstijd waarbij collega’s met alle geweld proberen mooie sier te maken met niet-beschikbaar geld. Daarbij moet hij ook een aannemelijke verklaring zien te geven voor het reeds maanden achterhouden van het onderzoeksrapport over het zo geroemde project ‘Bo Aruba’. Het geeft namelijk de indruk dat daar informatie in staat die beter niet vóór de verkiezingen aan het daglicht komt.

De vraag is ook wanneer de CITGO eindelijk iets gaat opleveren voor Aruba. Inmiddels is al meer dan 1 jaar verstreken na het moment dat de raffinaderij zou gaan zorgen voor een belangrijke toename van de werkgelegenheid en de belastinginkomsten. Inmiddels realiseren steeds meer mensen zich blijkbaar dat er niet veel te verwachten valt van een deal die in eerste instantie is opgezet door iemand die inmiddels in de Amerikaanse gevangenis vast zit wegens corruptie. Hij vertegenwoordigde daarbij mogelijk het moederbedrijf dat feitelijk bankroet is wegens… omvangrijke corruptie. Dit wordt extra gecompliceerd aangezien de eigenaar (het betrokken land zelf) eveneens snel en zeker ten onder gaat aan… corruptie en bestuurlijk wangedrag. Voor geen enkel land is dit een aantrekkelijke partner. Daarbij moet het niemand verbazen indien uiteindelijk blijkt dat het handjevol mensen dat via geheime onderhandelingen een akkoord met CITGO hebben bereikt, er uiteindelijk zorg voor hebben gedragen dat Aruba voor minimaal

(!) Afl. 600 miljoen het schip in gaat wegens de ‘garantstelling’. Van mensen die in zekere zin eveneens verantwoordelijk waren voor het hedgecontract waarbij Aruba jarenlang honderden miljoenen florin onnodig teveel betaalde voor olieleveranties aan de WEB, kunnen we niet veel goeds verwachten. De tijd zal het leren!