‘Interne strijd’?
Oorspronkelijk leek het erop dat de premier bereid was de ‘moeilijke’ Nederlandse voorwaarden te accepteren. Die zouden nauwelijks afwijken van de bestaande CAft-wet en ‘de eigen intenties voor hervorming’. De 7 jaar die Nederland had uitgetrokken om ‘orde op zaken te stellen’ waren te overzien. De sterke weerstand van een groot deel van het oude en huidige politieke establishment stak hier echter een stokje voor. Het verlies van HUN ‘autonomie’ bleek een te groot offer.
Communicatiestoornis?
Volgens de premier heeft de uitbreiding van de periode (van 3 naar 5 maanden) waarop de lening betrekking heeft bij haar gezorgd voor de omslag. Dit was de bekende druppel. De verklaring van staatssecretaris Knops geeft echter een ander beeld: de drie maanden zijn ‘naar achter opgeschoven’. Mogelijk omdat Nederland op grond van de indertijd geuite verklaring van de Arubaanse regering ervan uitging dat Aruba zelf “nog genoeg geld overhad om het nog anderhalf tot 2 maanden uit te zingen”. Daar hoeft de Nederlandse lening dus niet in te voorzien. Volgens deze interpretatie gaat het dan dus nog steeds om drie maanden.
Gevolgen ‘interne strijd’
De ‘interne strijd’ om ‘de autonomie’ koste wat kost te verdedigen wordt gevoerd door de nodige hetzes tegen Nederland alsmede organisaties en personen in Aruba die het wagen een ander standpunt in te nemen. Zo wordt de Conferencia Permanente de Partidos de America Latina y el Caribe (COPPPAL) ‘ingehuurd’ die op zijn beurt Nederland aanklaagt wegens diens ‘schandalige neokoloniaal gedrag’. Deze organisatie staat mede onder leiding van partijen als de Partido Revolucionaria Institucional die al decennialang een zwaar corruptief beleid in Mexico voert; de Partido Socialista Unido onder leiding van president Maduro die van Venezuela een gecriminaliseerde staat heeft gemaakt; de Frente Sandinista de Liberashon Nacional die al jaren een repressief beleid voert in Nicaragua en de Partido Comunista de Cuba die eveneens bekend staat om zijn structurele inbreuk op fundamentele mensenrechten en integriteit. Dit groepje moet Nederland ervan overtuigen dat die het niet zo nauw neemt met de constitutionele rechten van haar Koninkrijkspartners! In Aruba worden Arubanen ‘met een ander standpunt’ bij gebrek aan deugdelijke argumenten op persoonlijke en beledigende wijze aangevallen, onder meer als “door Nederland betaalde spionnen”.
Gevolgen communicatiestoornis
De communicatiestoornis leidt enerzijds op grond van de ‘eigen beschikbare financiële mogelijkheden’ tot het volledig opsouperen van eventuele reserves. Aangezien die er, voorzover bekend, niet waren/zijn, ligt het meer voor de hand dat de regering haar betalingsverplichtingen aan de commerciële sector ‘naar achter heeft geschoven’. Dit brengt die sector in nòg zwaarder weer! Maar ook de zoektocht naar mogelijke (internationale) geldschieters kan tot de nodige Nederlandse irritatie hebben geleid. Want welke instantie/land ter wereld is onder de huidige moeilijke omstandigheden nog bereid een feitelijk bankroet land nog voor omstreeks Afl. 2 miljard aan leningen en schenkingen te verstrekken tegen 0% rente, terwijl daarbij ‘de autonomie’ van een politieke elite, die voor de nodige ravage heeft gezorgd, in stand moet worden gehouden? Elke andersoortige lening betekent een onnodige verhoging van de toch al gigantische jaarlijks verplichte rentebetalingen.
Argumenten
De voorvechters van ‘de autonomie’ verdedigen hun standpunt met de mening van professoren die de aanpak van Nederland bekritiseren. Daarbij handelen zij opportunistisch gezien een meer dan 30-jarige geschiedenis van structureel negeren van goed onderlegde waarschuwingen en aanbevelingen om de kwaliteit van het bestuur te verbeteren. De voorstanders van het accepteren van de Nederlandse voorwaarden stellen dat ‘de mens nu eindelijk centraal moet staan’ en ‘de politiek’ voorlopig een pas op de plaats moet maken. Het is aan ‘de politiek’ om te beslissen of de Arubaanse burger voor hem nu eindelijk inderdaad centraal staat.